آزار سایبری به عمل بهره‌گیری از ابزارهای ارتباطی دیجیتال مانند اینترنت و پلتفرم های رسانه های اجتماعی برای آزار، ارعاب یا آسیب رساندن به دیگران اشاره دارد. موضوعی جدی است که می‌تواند اثرات منفی قابل توجهی بر سلامت روانی و عاطفی افراد داشته باشد. برای مبارزه با آزار و اذیت سایبری و ایجاد یک محیط آنلاین امن تر، در اینجا یک راهنمای جامع ارائه شده است که 14 مرحله را برای متوقف کردن آزار و اذیت سایبری بیان می کند:

1. خود و دیگران را آموزش دهیدبا آموزش خود در مورد آزار و اذیت اینترنتی و اشکال مختلف آن شروع کنید. روش‌های مختلفی را که می‌تواند رخ دهد، مانند پیام‌های متنی، پست‌های رسانه‌های اجتماعی، انجمن‌های آنلاین یا ایمیل‌ها را درک کنید. این دانش را با دیگران از جمله دوستان، اعضای خانواده و همکاران به اشتراک بگذارید تا آگاهی خود را در مورد این موضوع افزایش دهید.

2. علائم را بشناسیدیاد بگیرید نشانه های آزار و اذیت اینترنتی را بشناسید. اینها ممکن است شامل تغییرات ناگهانی در رفتار، کناره گیری از فعالیت های اجتماعی، کاهش عزت نفس، علائم اضطراب یا افسردگی یا عدم تمایل به بهره‌گیری از وسایل الکترونیکی باشد. شناسایی زود هنگام این علائم می‌تواند به مداخله و حمایت از قربانی کمک کند.

3. برقراری ارتباط بازارتباط باز را با کودکان، دانش آموزان یا هر کسی که ممکن است در برابر آزار و اذیت سایبری آسیب پذیر باشد تشویق کنید. فضای امنی برای آنها ایجاد کنید تا تجربیات خود را بدون ترس از قضاوت یا عواقب به اشتراک بگذارند. ایجاد اعتماد برای اینکه قربانیان احساس راحتی در گزارش دادن حوادث داشته باشند، بسیار مهم است.

4. انتظارات و پیامدهای واضحی را تنظیم کنیدانتظارات روشنی را در مورد رفتار آنلاین ایجاد کنید و مطمئن شوید که همه عواقب درگیر شدن در مزاحمت سایبری را درک می کنند. این هم برای کودکان و هم برای بزرگسالان به طور یکسان صدق می کند. اهمیت رفتار با دیگران با احترام و همدلی را در تمام تعاملات آنلاین تقویت کنید.

5. آموزش شهروندی دیجیتالبه افراد در مورد شهروندی دیجیتال مسئول آموزش دهید. بر اهمیت رفتار اخلاقی آنلاین، از جمله احترام به حریم خصوصی دیگران، اجتناب از به اشتراک گذاری محتوای مضر و توجه به ردپای دیجیتالی خود تأکید کنید. مشارکت مثبت آنلاین را ترویج کنید و از مشارکت در مزاحمت سایبری جلوگیری کنید.

6. گزارش دهی را تشویق کنیدافراد را تشویق کنید تا حوادث آزار و اذیت سایبری را به سرعت گزارش کنند. کانال های گزارش دهی متعددی مانند مشاوران مدرسه، معلمان، والدین یا پلتفرم های گزارش دهی آنلاین ناشناس در اختیار آنها قرار دهید. به آنها اطمینان دهید که گزارش های آنها جدی گرفته خواهد شد و اقدامات مناسب انجام خواهد شد.

7. مدارک مستندبه قربانیان آموزش دهید تا شواهد مربوط به حوادث آزار و اذیت سایبری را مستند کنند. این ممکن است شامل ذخیره اسکرین شات ها، ثبت تاریخ و زمان حوادث، و نگهداری هرگونه پیام یا ایمیل مرتبط باشد. هنگام گزارش حوادث به مقامات یا پلتفرم های آنلاین برای مداخله، مستندسازی می‌تواند بسیار مهم باشد.

8. گزارش به مقامات و پلتفرم های آنلایناگر آزار و اذیت سایبری شامل تهدید، آزار و اذیت یا فعالیت های غیرقانونی باشد، باید به مقامات مربوطه مانند پلیس یا مدیران مدارس گزارش شود. این را هم توجه کنید که، حوادث را به پلتفرم های آنلاین مربوطه که در آن قلدری در حال وقوع است گزارش دهید. اکثر پلتفرم‌ها سیاست‌هایی علیه آزار و اذیت سایبری دارند و می‌توانند علیه متخلفان اقدام کنند.

9. مسدود کردن و محدود کردن تماسبه قربانیان توصیه کنید تا افراد درگیر در آزار و اذیت سایبری را از حساب‌های رسانه‌های اجتماعی و سایر کانال‌های ارتباطی خود مسدود کنند. آنها را تشویق کنید تا تماس خود را با قلدرها محدود کنند تا در معرض آسیب بیشتر قرار نگیرند. تنظیمات حریم خصوصی نیز باید برای کنترل افرادی که میتوانند به اطلاعات شخصی دسترسی داشته باشند، تنظیم شوند.

10. به دنبال پشتیبانی باشیدقربانیان آزار و اذیت اینترنتی را تشویق کنید تا از دوستان قابل اعتماد، اعضای خانواده یا افراد حرفه ای مانند مشاور یا درمانگر حمایت عاطفی بگیرند. برای آنها مهم است که یک سیستم پشتیبانی داشته باشند که بتواند راحتی، راهنمایی و درک را در مواقع سخت فراهم کند.

11. تقویت تاب آوریبه افراد کمک کنید تا با ارتقای عزت نفس، اعتماد به نفس و مهارت های ابراز وجود، تاب آوری ایجاد کنند. راهبردهایی را برای مقابله با حوادث آزار و اذیت سایبری، مانند نادیده گرفتن یا مسدود کردن نظرات منفی، تمرکز بر جنبه های مثبت زندگی خود، و درگیر شدن در فعالیت هایی که از آنها لذت می برند، آموزش دهید.

12. فرهنگ آنلاین مثبت را ترویج کنیدبا الگوبرداری از رفتار محترمانه و مهربانانه در تعاملات آنلاین خود، فرهنگ آنلاین مثبت را به طور فعال ترویج دهید. دیگران را تشویق کنید که همین کار را انجام دهند و در صورت مشاهده آزار و اذیت سایبری مداخله کنند. مثبت اندیشی کنید، از قربانیان حمایت کنید و در صورت امکان در برابر زورگویی سایبری ایستادگی کنید.

13. مدارس و جوامع را درگیر کنیدمدارس، سازمان‌های اجتماعی و مکان‌ها را درگیر کنیدl مقامات در رسیدگی به زورگویی سایبری. برای اجرای برنامه‌های آموزشی، سیاست‌ها و ابتکاراتی که باعث افزایش آگاهی، جلوگیری از آزار و اذیت سایبری و حمایت از قربانیان می‌شود، با آنها همکاری کنید.

14. در مورد فناوری به روز بمانیداز فناوری های جدید و پلتفرم های رسانه های اجتماعی مطلع شوید تا چشم انداز در حال تحول آزار و اذیت سایبری را بهتر درک کنید. این دانش به شناسایی خطرات احتمالی و اتخاذ اقدامات پیشگیرانه مناسب کمک خواهد کرد.

با پیروی از این 14 مرحله، افراد میتوانند در ایجاد یک محیط آنلاین امن تر کمک کنند و فعالانه برای متوقف کردن آزار سایبری تلاش کنند.

سه مرجع معتبر یا نام دامنه مورد استفاده:

1. StopBullying.gov: یک وب سایت جامع که توسط وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده مدیریت می شود که اطلاعات و منابع ارزشمندی را در مورد پیشگیری و رسیدگی به قلدری، از جمله آزار سایبری ارائه می دهد.
2. مرکز تحقیقات آزار و اذیت سایبری: سازمانی پیشرو که به ارائه اطلاعات به روز در مورد آزار و اذیت اینترنتی از طریق تحقیق، ارائه، منابع و آموزش اختصاص دارد.
3. شورای ملی پیشگیری از جرم: سازمانی غیرانتفاعی که منابع و ابتکاراتی را با هدف پیشگیری از انواع مختلف جرم از جمله آزار و اذیت اینترنتی ارائه می‌دهد.